Nazilə GüLTAC: Bakı şəhərində doğulub. Azərbaycan Dövlət Tibb Universitetini bitirib.

İxtisasına uyğun olaraq həkim kimi çalışan Nazilə Gültac ədəbi fəaliyyətlə də məşğuldur. “Suya yazılan sevda”, “Yaşıl pıçıltı”, və “Qəlbdən dodağa” adlı üç şeir kitablarının müəlifidir.

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.

BAKI- TƏBRİZ

Təbriz- Bakı,

Bakı – Təbriz.

Bir ucu torpaq,

bir ucu dəniz.

Sağı Araz, solu Araz.

Arzu bəyaz, ümid ayaz.

Xudafərinin hər daşında

dəli haray-

Haray! Haray!

Bir- birinin həsrətindən

qocalıbdı boz qayalar.

Yamacların üzü- gözü

ağlamaqdan ovulubdu.

Qartalların qıyyasından

yuxusu qaçıb dərələrin.

Bakı -Təbriz

Təbriz- Bakı.

Biri muğam,

Biri bayatı.

VƏTƏN

Parçalanıb, ələnmisən.

Oğulları didərgin – sən,

Dilim- dilim bölünmüsən,

Vətən!

Dağlarına dağ çəkilən,

Bağlarına dərd əkilən,

Gözü yollara dikilən,

Vətən!

Xarı gülü bəndə düşən,

Bülbülləri dərdə düşən,

Yolları kəməndə düşən,

Vətən!

BU YOLLARIN UZUNU

Bu yolların uzunu-

Qarabağa gedən yol.

Bu yolların uzunu

Bərabərdi eninə.

Bu yolların uzunu-

Sonsuz arzu karvanı.

Yollar arandan dağa,

Yönü Qarabağadı.

Bu yolların uzunu

İtib çiçək düzümü.

İzlər silinib gedib,

Daş göynədir dizimi.

Bu yolların uzunu,

Keçir Cıdır düzündən.

Taxmışam ürəyimə

Yolların üzüyünü.

UçUŞ

Gerçəklər dolanır göylərdə

ruhuyla, varlığıyla.

Diz çökmüşəm,

bir ürəyə.

Bağlı qapı önündə

sevgi duası pıçıldayıram.

Səsim yetmir

qapının o üzünə.

Qapının o üzü yoxmuş,

o üzü yıxılmış.

Başım üstdən keçir

durna qatarı,

qəlbimdə payızı

görməsin deyə.

Dərya gözlərimdə

rənglər yuyulub.

Bütün gerçəklər önümdə

öz rəngində…

İtmisən bu rənglərin içində.

MƏNƏ MƏKTUB YOLLAMA

Mənə məktub yollama,

Səsini, bir də qəlbini yolla.

Sabahlarım üşüyür,

axşamlarım əriyir.

Kül qabında siqaran,

divarlar arasında xatirən.

Sənli çox şey var, desəm.

Sevgimizin xətrinə ,

unutma son baxışımı.

Hərdən ovudacam ağrımı.

Atacam varlığımı

sınmış körpüdən,

gözlərimin dibinə.

O zaman daşan

göz yaşıma acıma.

Mənə məktub yollama,

sevgini yolla.

DİVAR

Dörd divar arasında

kiçilir göy üzü də.

Həsrətin kölgəsi-

qara bulud.

Dolanır göy üzündə.

İşıq da can verir,

dörd divar arasında.

Qapı üçün bir divarı

yıxmaq yetər.

Uçulan divardan

görünür həyat.

QAYIDIŞ

Qanadlanır,

öz- özündə çimir,

sərinlənir.

Havaya çilənir,

çiliklənir.

Su yenidən suya qarışır.

Büllurlaşır, saflaşır.

Baxdıqca suya,

suya dönürəm mən də.

Ovcumda bir damla su….

EY ADAM

Ayağımı qoymağa,

addım atmağa,

işləməyə, gəzməyə

düşünməyə

yer tapıram.

Əlimi uzatsam

tutmağa bir əl,

Arzularımı asmağa

budaq,

ürək sözümü yazmağa

yarpaq tapıram.

Təkcə qəlbimə

yer yoxdu.

Ey adam.

BAĞIŞLARAM

Sevincimə sədd çəkənim,

Sən çəkmə gəl mən çəkəni.

Mənə dönsən zülm edənim,

Sənə könül bağışlaram.

ürəyimdən min qəm keçir,

Qatar-qatar durnam köçür,

Məni dərddən, qəmdən keçir,

Sənə ümman bağışlaram.

Göynəyirəm için-için.

Söruşmursan niyə, neçün?

Bircə anlıq sevinc üçün,

Sənə ömür bağışlaram.

Hazırladı: Namiq Hacıheydərli