Milli Məclisin sabiq deputatı Gülər Əhmədova yeni şeirlər yazıb. Strateq.az Musavat.com-a istinadən, həmin şeirləri oxucularına təqdim edir: 

 

"Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla"

 

Dərdini danışma – gülməsin ölüm,

Gülüşdə boğ yaşı, yuxuda ağla.

Düşmənə, nakəsə göstərmə, gülüm,

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla.

 

Bu dərd qurtaracaq, alma vecinə

Qara fikirləri salma içinə

Duayla sinə gər dərdin köçünə –

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla!

 

Səni incitməsin tənəli baxış,

Bu çətin gündən də var yenə çıxış…

Təkcə Allahına dərdini danış –

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla…

 

Hər kəsin öz dərdi, özünə böyük,

Dərdini dinləməz hər qəlbi sönük.

Görsən ki çıxdılar dostların dönük –

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla…

 

Dağın dərdi varsa – səma sirdaşı

Ağac quruyarsa – istər yağışı…

Səni qaldıracaq Rəbbin naxışı –

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla…

 

Rəbbin rəhimlidir, o sevir səni,

Dua et, onunla şad et qəlbini.

Bu dünya aparıb neçə dərdini,

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla…

 

Bu günü o günə cala, tələsmə,

Sakit ol, itaət eylə həvəslə.

İbadət əhlisən, de, uca səslə:

– Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla!

 

Deyirlər, afərin, dözürsən dərdə,

Sınmırsan, küsmürsən mərdə, namərdə.

Haqqın bir üzü var çıxacaq hərdəm –

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla.

 

Bir tarix yazırsan, hələ bilmirlər,

Kişilər kişilik nədir, bilirlər.

Səni başa düşər, bir gün aqillər

Daşı qəlbinə bas, yuxuda ağla.

 

***

 

Dağ və Külək

bu dağa bir külək gəldi,

aparacaqdı nə isə

bu dağdan qoparacaq

nəyi vardı apardı

bir az toz, bir az qum,

bir də kol-kos apardı.

Dağa dəyə bilmədi

bu dağ nəyin itirdi?

qəlbindəki incilərimi?!

köksündə idi,

dəyə bilmədi külək,

kolun saçından yapışıb

sürüdü yelə verdi…

dağ heç bir şey demədi,

çünki qəlbi sağ idi.

Küləklə sovrulanlar

küləyə baş əydilər

qalxıb göyün üzünə

birdəfəlik öldülər.

Dağdan keçən küləyin

sayını itirmişəm

əsirlərdir gəlirlər,

uçurub sevinirlər

dağsa durub dağ kimi,

külək hey gəlib-gedir…

kimin ki yox kimliyi

qəlbi, könlü

havada dəli kimi sovrulur

sovrulanlar, soyanlar,

tez-tez gəlib keçəcək

nə tapsa aparacaq.

Dağsa, elə daglığında qalacaq!

***

 

Ərşə çəkilən yuxum

 

Məni xoşbəxt edən yuxu,

Niyə ərşə çəkilmisən?

Yoxsa,

qovuşdurmaq üçün mənə

o günahsız körpəmin

çökmüsən gözlərinə?!

Bəlkə əsgər oğlumlasan

kipriyindən asılmısan?!

hara getmisən, ay yuxu,

namərd dostlar kimi

səndəmi üz çevirmisən?!

Aparmasın sellər deyə,

namərd körpüsündən keçmisən!

Axı mənim dostum idin

dəmir qapı arxasında.

Gəl apar məni, apar

bəlkə,

o körpə balam

bu gecə açıbdı üstünü…

Yəqin küsüb həm özündən,

həm də məndən

hər görüşdə:

"nə vaxt evə gələcəksən?"

sorub, sorub

yorulardı,

ayrılanda ağlayardı.

hardasan, ay namərd

axı ağır keçir gecə.

gəl, gəl,

bu dəmir qapını

keçək gizlicə,

gizlicə

yalnız sənlə

görə billəm fidanımı

ana qucağından uzaq

üşüyərək yatanımı!